Wczoraj już po raz 65. obchodziliśmy Międzynarodowy Dzień dziecka, dzień ustanowiony w 1954 r. przez Zgromadzenie Ogólne Narodów Zjednoczonych w celu upowszechniania ideałów i celów dotyczących praw dziecka. Z tego właśnie powodu postanowiliśmy się przyjrzeć sylwetkom polityków, którzy błyszczeli na ekranach filmowych w dziecięcych rolach.
Adrian Zandberg
Lider partii Razem, z wykształcenia historyk i dr nauk humanistycznych, urodzony w Aalborgu w Danii. Niewielu jednak wie, że w 1988 zadebiutował on w premierowym odcinku “Ballady o Januszku”.
“W sumie są tam wszystkie lęki polskiej prawicy na jednym obrazku: w filmie wyprodukowanym w Polsce Ludowej, zamiast uczyć się religii, prowadzę nieformalną edukację seksualną”
– napisał na Facebooku Zandberg.
Polityka nie znajdziemy jednak na liście obsady serialu, ponieważ przez nieuwagę figuruje on tam jako – “A Zamberg”.
Bracia Kaczyńscy
Zanim wkroczyli do polityki zajmowali się… aktorstwem

Prezes PiS – Jarosław Kaczyński niechętnie jednak wspomina te czasy:
“To, że jeszcze wiele lat później przypominano nam Jacka i Placka. Całkiem niedawno obok mojego biura poselskiego w Warszawie zaczął tak do mnie wykrzykiwać jakiś pijak”
– odpowiedział w wywiadzie dla Zaremby i Karnowskiego. Chociaż prawdopodobnie to właśnie wtedy zapadła decyzja o wejściu braci Kaczyńskich do polityki. tak przynajmniej twierdzi sam prezes: “Zaskoczę panów – właśnie wtedy postanowiłem zostać politykiem”.
W 2006 roku, kiedy to Lech Kaczyński sprawował funkcje prezydenta, psycholog społeczny Elżbieta Sołtys w wywiadzie dla “Pulsu Biznesu” oznajmiła, że bracia nadal odgrywali swoje role z “O dwóch takich…”, ale w prawdziwym życiu.
“Kręcenie filmu to dla 10-letnich dzieciaków zawsze wyjątkowe wydarzenie. Osobowość dopiero wchodzi w fazę tworzenia. Plan filmowy rodzi niezwykłe emocje, ciągłe duble, powtarzanie, próbowanie. Kilkakrotne odgrywanie scen tej opowieści zawładnęło ich osobowością. Uwewnętrznili bajkę, którą odgrywali. To sytuacja opisana w psychologii, kiedy dziecinna opowieść staje się osobistą rzeczywistością człowieka i w sposób nieświadomy bywa odgrywana w dorosłym życiu”
– mówiła psycholog.
